Dertien

Hallo, 

Weet je waar in ik ineens achter kwam? Dat ik helemaal ben vergeten hoe mijn avontuur in Bradford Engeland. Het was niet echt een avontuur. Ik kwam daar aan met een volle koffer. Ik ben meegereisd naar het huis en ik moest gelijk Engels praten. Was toen nog best wel een groentje met mijn Engels. Het was in januari 2015. 

Ik moest daar op de kinderen passen als de moeder ging werken. Ik werd de eerste paar dagen een beetje ingewerkt en er werd verteld wat ik allemaal moest doen. Het was best simpel. Gewoon een beetje huishoudwerk en de kinderen naar school brengen. Ik vond het toen een hele grote verantwoordelijkheid, Er zijn niet veel spannende dingen gebeurd. Het enige noemenswaardige was dat ik met de kinderen een stukje ging wandelen om te gaan voetballen wat heerlijk aanvoelde. Wat ik nog meer vaak deed is lekker gek doen met de kinderen. Lekker hard muziek aanzetten tijdens het eten en dansend eten. 

Ik ben er geweest tot aan eind maart. Toen hield ik het niet meer en wilde ik graag naar huis. Ik had erg veel last van heimwee. Ik ben toen eind maart terug gekomen naar Nederland. De enige die iets wist van mij terugkomst was Leanne, mijn oudste zus. Die heeft me opgehaald van het vliegveld en me thuisgebracht. 

Ohja, toen ik op het vliegveld aankwam was ik te laat en moest ik een volgende vlucht boeken voor de volgende dag. Ik was helemaal over de zeik en ik moest ter plekke een nieuw ticket boeken en een plaats zien te vinden waar ik kon overnachten. Ik ben toen naar een hotel geweest en het was ontzettend saai. Gelukkig was ik voor de volgende vlucht ruim op tijd. Ik kwam thuis aan en er was lasagne klaargemaakt. Omdat niemand van iets wist liep ik binnen en riep ik : ''dat is nog eens lekker thuiskomen!'' Mamma was zo verrast dat haar vork voor haar mond stil bleef hangen. Haar verraste gezicht was echt onbetaalbaar en zal ik niet snel meer vergeten. Daarna kreeg ik zo'n grote knuffel dat ik het gevoel had dat ik helemaal plat geknuffeld werd. Heerlijk. Thuis. 

Ik heb niet veel foto's. Die moet ik nog even opzoeken. Bedankt voor de aandacht en tot ziens.